σπίτι αγορά σε Sant'Andrea di Compito, Τοσκάνη

◄◄ ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΑΚΙΝΗΤΟΥ ΜΕ DANiLO ROMOLiNi ▲ ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΑΚΙΝΗΤΟΥ ΜΕ ▲ DANiLO ROMOLiNi ▲ ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΑΚΙΝΗΤΟΥ ΜΕ DANiLO ROMOLiNi ▲ σε λίγα χιλιόμετρα από την Τοσκάνη, Lucca and Capannori, σε μια ανοιχτή και ηλιόλουστη θέση, εκπληκτική βίλα εποχής με στάβλους και πάρκο. Η βίλα διαθέτει όμορφες αίθουσες με νωπογραφίες και διακοσμήσεις ύστερου μπαρόκ που παραγγέλθηκαν από την οικογένεια Mansi, το όνομα της οποίας συνδέεται με τη βίλα. Γύρω από τη βίλα υπάρχει ένα καταπράσινο πάρκο 40.000 τ.μ. με λίμνες, σιντριβάνια και φράκτες. Οι άφθονοι χώροι, τόσο μέσα όσο και έξω, είναι ιδανικοί για εκδηλώσεις και τελετές. Η Lucca είναι μια από τις πιο αξιόλογες πόλεις τέχνης της Τοσκάνης, με ανέπαφα τείχη μέχρι σήμερα. Αυτή η ιστορική ιδιοκτησία βρίσκεται σε μια ανοιχτή και ηλιόλουστη θέση, όχι μακριά από τις πιο ενδιαφέρουσες πόλεις της Τοσκάνης (Πίζα, Φλωρεντία, San Gimignano, Siena:) και τη θάλασσα της Versilia, με τοποθεσίες όπως το Viareggio, το Forte dei Marmi και η Marina di Pietrasanta. . Το ακίνητο απέχει μόλις λίγα χιλιόμετρα από τον αυτοκινητόδρομο Α1 και μόλις 10 χλμ. από τον πλησιέστερο σιδηροδρομικό σταθμό. Τα πιο βολικά αεροδρόμια είναι η Πίζα και η Φλωρεντία, και τα δύο απέχουν λιγότερο από μία ώρα από τη βίλα. Το γήπεδο γκολφ 18 οπών του Monticatini απέχει 30 χιλιόμετρα με το αυτοκίνητο. Η βίλα εποχής (2.112 τ.μ. - 22.725 τ.μ., 8 υπνοδωμάτια και 10 μπάνια) εκτείνεται σε τέσσερις ορόφους οργανωμένη ως εξής: br>- Υπόγειο: παλιές κουζίνες, υποδοχή επισκεπτών, γραφεία, μπάνια και καθιστικά; - Ισόγειο: αίθουσες υποδοχής με νωπογραφίες, σαλόνια, τραπεζαρίες και αναγνωστήρια; - Πρώτος όροφος : πέντε υπνοδωμάτια και πέντε μπάνια; - Δεύτερος όροφος: τρία υπνοδωμάτια και τρία μπάνια. ΚΑΤΟΨΗ ΤΗΣ ΒΙΛΛΑΣ Το ακίνητο περιλαμβάνει επίσης άλλα κτίρια, ιδίως το παλιούς στάβλους (2.068 τμ - 22.252 τ.μ., σε δύο ορόφους), το σπίτι του αγρότη (700 τμ - 7.532 τ.μ., σε δύο ορόφους) και φυλάκιο στην ανατολική πλευρά του συγκροτήματος (120 τμ - 1.291 τ.μ. ). Η βίλα, πριν αγοραστεί από την οικογένεια Cenami το 1599, είχε μια απλούστερη ορθογώνια κάτοψη, με μια τεράστια αίθουσα στο κέντρο που συνδέεται με δευτερεύοντα δωμάτια σε κάθε πλευρά. Η κόμισσα Felice Cenami ανέθεσε στον αρχιτέκτονα Muzio Oddi (γεννημένο στο Urbino) την αναστήλωση της βίλας μεταξύ 1634 και 1635. Το έργο οδήγησε στην κατασκευή των δύο πρωτοποριακών σωμάτων στη νότια πρόσοψη και της κεντρικής στοάς με καμάρες, στην κορυφή όλων των χαγιάτι τριών τμημάτων. το 1675 η βίλα αγοράστηκε από τον Ottavio Mansi για το εντυπωσιακό ποσό των 11.000 scudi. Διέταξε αμέσως να εφαρμοστούν μια σειρά βελτιώσεων στη βίλα. στο μητρώο κατοχής του 1689 από τον Vincenzo Finucci, η βίλα φαίνεται ακόμα με τη μορφή που έφτασε ο Muzio Oddi, αλλά υπάρχουν οι στάβλοι και το σπίτι του αγρότη, πιθανότατα έργο του Raffaello Mazzanti. στις αρχές του 18ου αιώνα Η βίλα άλλαξε περαιτέρω, αυτή τη φορά από τον Gian Francesco Giusti κατόπιν παραγγελίας του Guido Ottavio Mansi. Οι βίλες απέκτησαν τη σημερινή τους εμφάνιση: το επάνω χαγιάτι αντικαταστάθηκε από ένα νέο, πιο περίπλοκο στοιχείο και ένα κιγκλίδωμα με μυθολογικά αγάλματα προστέθηκε στη βίλα. Οι εσωτερικοί χώροι της βίλας ακολουθούν τα τέλη του 18ου αιώνα εικονογραφία; η κεντρική αίθουσα διακοσμήθηκε από τον νεοκλασικό ζωγράφο Stefano Tofanelli με έργα που αντιπροσωπεύουν τον Θρίαμβο του Ήλιου, τους Έργους του Απόλλωνα, την κρίση του Μίδα και τον θάνατο του Μαρσύα. Περισσότερα έργα τον 19ο αιώνα δεν άγγιξαν η βίλα. Όσον αφορά τους στάβλους, το κτίριο δεν αναφερόταν στη σύμβαση μεταξύ του Cenami και του Mansi του 1675 (τότε είχε χτιστεί μόνο η βίλα). Ωστόσο, το κτίριο περιλαμβάνεται στο κτηματολόγιο του Finucci του 1689, πράγμα που σημαίνει ότι οι στάβλοι πρέπει να κατασκευάστηκαν μεταξύ 1675 και 1689. Το μπαρόκ στυλ του κτιρίου, μαζί με την περίοδο κατασκευής, παραπέμπουν σε σχέδιο του Raffaello Mazzanti, ο οποίος δούλευε στη Villa Mansi ακριβώς εκείνα τα χρόνια. Το ασυνήθιστο τραπεζοειδές σχήμα του κτιρίου μπορεί να ερμηνευθεί ως μια προσπάθεια διόρθωσης μιας αρχικής ασυμμετρίας, αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μια λογική επιλογή για να επιτρέψει έναν ευκολότερο ελιγμό των αρμάτων στην κεντρική αυλή. Το συνδετικό κομμάτι στη μικρότερη πλευρά, που ονομάζεται Palazzina dell'Orologio (κυριολεκτικά «πύργος του ρολογιού»), θυμίζει το καμπαναριό του Palazzo Vaticano του Martino Ferrabosco. Από τα σκίτσα του Gian Francesco Giusti μπορεί κανείς να εκτιμήσει την αρχική όψη του συγκροτήματος, η οποία δυστυχώς αλλοιώθηκε σε μεγάλο βαθμό τον 19ο αιώνα όταν ο πύργος κατεδαφίστηκε και αντικαταστάθηκε από ένα εξώστη (μετά τη νεογοθική αναβίωση των αρχών του 19ου αιώνα). Το σπίτι του αγρότη μπορεί να χρονολογηθεί από την περίοδο 1675 - 1689, αλλά χωρίς λεπτομέρειες για το ποιος ήταν ο σχεδιαστής: μέσα στο κτίριο υπάρχουν μερικά διακοσμητικά, όπως το οικόσημο στην τουαλέτα, που το επιβεβαιώνουν ήταν η οικογένεια Mansi που έχτισε το σπίτι. Όσον αφορά τις κατόψεις, το κτίριο δεν έχει υποστεί αλλαγές από την αρχική του ίδρυση.