Andere inhuren in Positano, Campanië

Het Palazzo a Positano bevindt zich op een uitstekende locatie om te genieten van de schoonheid van Positano en de diensten die de "parel van de kust" biedt. Het is gelegen nabij het centrum (te voet bereikbaar in ongeveer 10 minuten) en tegelijkertijd ver van de toeristische drukte. Het prachtige barokke paleis is ingedeeld in het klassieke 17e-eeuwse schema over vier verdiepingen. Een centrale trap daalt af van de “edele” instapverdieping naar de Relaxruimte (niveau -1) of naar de suites en kamers van de bovenste verdiepingen (niveaus 1 en 2). De voorgevel kijkt uit op panoramische terrassen en balkons. Twee zijvleugels completeren het terras op de begane grond en geven het gebouw een C-vorm die naar de zee is geprojecteerd en zorgt voor maximale privacy. Het paleis heeft geen oprit, maar kan worden bereikt met 190 treden bergopwaarts. Door het "Il San Pietro"-pakket te kopen, kunt u aankomen of vertrekken vanaf de eigen aanlegsteiger van het hotel. Il Palazzo is verdeeld over 5 verdiepingen, waarvan 4 residentieel en 1 voor servicegebruik. Een schaduwrijke tuin met citroen-, sinaasappel- en grapefruitbomen strekt zich uit samen met het hoogste niveau. Op het onderste niveau bevindt zich een ontspanningsruimte met een zwembad met zwemstroom, een massageruimte in de oude Palatijnse kapel, een stoombad en een sauna, en een panoramisch terras met ligbedden en een jacuzzi versierd met majolica-tegels. Rijk aan architectonische details, de "edele" verdieping met de hoofdingang komt uit op een prachtig panoramisch terras ingericht met ligstoelen en een grote tafel om buiten te eten. GESCHIEDENIS De datum 1716 is in steen gebeiteld bij de ingang van het Palazzo in Positano, het jaar waarin het paleis de residentie van een bisschop werd. De stichting dateert verder terug tot de tweede helft van de 17e eeuw en het oorspronkelijke project hield perfect rekening met de esthetische canons van die tijd, zowel binnen als buiten. De geschiedenis als religieuze residentie wordt opgeroepen in de vergeestelijkte stijl van de structuur en het meubilair, evenals talrijke gedetailleerde schilderijen van de slag bij Lepanto, de trots van de Heilige Liga). De kostbare interieurs (rijk aan stucwerk, gewelven, marmer, gelakte deuren en andere ornamenten) en vooral de elegante gevel met uitzicht op Positano met beelden, loggia en panoramische terrassen en balkons doen denken aan de barokke stijl van die tijd. Tegenwoordig geven deze kenmerken het een sterk en onderscheidend karakter in de stad, evenals de opvallende rode kleur van Pompeii, die in de 18e eeuw enorm in zwang was. Het paleis is gelegen in de wijk Li Parlati van Positano, waar tal van andere weelderige villa's werden gebouwd, waardoor de lokale bevolking deze zone "'a via re case longhe" of "de weg van de langhuizen" noemde vanwege de grote paleizen die opvielen in contrast met de meer gewone huizen van die tijd. In 1926 kwam Eduard Gillhausen naar Positano om zichzelf te genezen van een zenuwinzinking die hij had opgelopen na de Eerste Wereldoorlog. Een Duitser uit Hattingen en exponent van de kunst- en designschool Bauhaus, hij arriveerde met zijn geliefde Hedwig om een nieuw leven te beginnen. Ze leken vooral 's nachts naar buiten te komen; er wordt gezegd dat hij alleen vanaf zonsondergang kon worden ontmoet, waarschijnlijk in verband met zijn studies in astronomie en een passie voor sterrenkijken). DonEduardo, zoals de lokale bevolking hem noemde, vestigde zich in het Palazzo, verliefd op het prachtige uitzicht, de rust van de plaats en op Eva-Maria (intussen was ook zij van naam veranderd). Samen zouden ze grote iconen van de twintigste-eeuwse cultuur hosten, zoals Pablo Picasso, JohnSteinbeck, Alberto Moravia en vele anderen. In 2003 werd het paleis overgedragen aan nieuwe eigenaren die het gebouw in de loop van vier jaar onderwierpen aan een vakkundige restauratie die de villa in zijn oorspronkelijke pracht terugbracht.