Andere voor Kopen in Florence, Toscane

in de provincie Florence, op de Chianti-heuvels, prestigieus historisch landgoed met landhuis en wijnmakerij. op een gemakkelijk bereikbare locatie, niet ver van een centrum met alle voorzieningen (6 km; 10 '), het pand geeft een snelle en uitstekende toegang tot heel Toscane: het prachtige Florence (25km; 40'), de San Gimignano met torentjes (76km; 1h 20'), Siena (84km; 1h 25'), de beroemde Montepulciano (95km; 1h 15 ') en Montalcino (122 km; 1 uur 45 ') en de pauselijke Pienza (102 km; 1 uur 25'). De luchthavens om de accommodatie binnen een redelijke tijd te bereiken zijn Firenze Peretola (49 km; 45'), Pisa Galilei (109km; 1h 25'), Bologna Marconi (130km; 1h 35'), Perugia Sant'Egidio (145km; 1h 40'), Roma Ciampino (273km; 2h 45') en Roma Fiumicino (288km; 2h 50'). Het pand bestaat uit talrijke gebouwen (17 voor een totale oppervlakte van 15.500 m²) verdeeld over de verschillende boerderijen. kers op de taart is de historische landhuisvilla, die de oudere kern van het pand uit de 11e en 14e eeuw vormt. Dit gehucht, achter de villa, omvat een kerk uit de late middeleeuwen, een olijfmolen, verschillende kelderruimten, een kantoor voor het bedrijf, een werkplaats en een van de boerderijen. De andere vijf boerderijen omvatten verschillende gebouwen bestemd voor agrarisch en residentieel gebruik, gedeeltelijk te restaureren gedeeltelijk reeds gerestaureerd en bijna bewoonbaar. Samenvattend, het pand beschikt over 11.000 m² (118.360 sqft) woongebouwen, 3.000 m² (32.280 sqft) landbouwschuren en 1.500 m² (16.140 sqft) aan landelijke gebouwen. Het landgoed ligt op een land dat sinds de prehistorie wordt bewoond, maar de eerste echte beschaving die de regio bouwde en gebruikte, waren de Etrusken vanaf de 7e eeuw voor Christus. De Romeinen zouden dan de erfenis van het Etruskische volk oppikken door indrukwekkende villa's en boerderijen in de regio te bouwen. het was een welvarende tijd voor de bewoners, die een goede mate van autonomie kregen. Dit was echter niet voor altijd: de komst van Germaanse mensen uit Noord-Europa na de val van Rome in de 5e eeuw na Christus veranderde de situatie dramatisch. De door de Longobarden opgelegde feodale organisatie verminderde de onafhankelijkheid voor de mensen in het gebied en dwongen hen te buigen voor de nieuwe veroveraars. Na het einde van de Langobardische heerschappij werd Toscane veroverd en bestuurd door Franken (en vervolgens Duitsers met het Heilige Roomse Rijk) en in de 10e eeuw begon een proces van encastellatie op grote schaal in het gebied van Florence en waar de villa nu staat. Het kasteel verschijnt voor het eerst in een document uit 1080 na Christus en vervolgens in verschillende andere papieren uit 1102 , 1123 en 1171 n.Chr. De eigenaren van het kasteel besloten het te verlaten toen Florence tussen 1140 en 1153 in opkomst kwam als een supermacht in Centraal-Italië. Wat zeker is, is dat de mensen van het leengoed in 1145 onder de vlag van Guido Guerra ii deelnamen aan de Tweede Kruistocht. in het tweede decennium van de 13e eeuw besloot de familie het kasteel definitief op te geven door het te schenken aan de nabijgelegen abdij van Vallombrosa. Daarna werd het kasteel waarschijnlijk verwoest (of op zijn minst zwaar beschadigd) door de Ghibellijnse legers na hun overwinning in de slag bij Montaperti in 1260 n.Chr. met karmozijnrode vlekken op de Arbia'). Zoals blijkt uit een document uit 1427, was het kasteel in dat jaar al volledig gesloopt en werden de overblijfselen gebruikt als basis voor een nieuw gebouw (tegenwoordig een boerderij) dat gebouwd tussen 1260 en 1420. Het gebouw verkeerde echter al in een vergevorderde staat van verval en in de 17e eeuw besloten de nieuwe eigenaren om het noordelijke deel van het complex, dat de oude toren omvatte (het enige overblijfsel van het kasteel), te restaureren. een villa. Toen in de 19e eeuw het pand weer van eigenaar wisselde, werd de pastorie van de kerk uitgebreid en kon zo de villa met de boerderij samengaan. De laatste verandering (die ervoor zorgde dat het complex eruitzag tot wat het nu is) was de verplaatsing van de klokkentoren van links naar rechts van de kerk. Het pand is momenteel grotendeels verlaten deel en slechts enkele van de gebouwen zijn structureel versterkt en gerestaureerd. Vooral de villa is een echt juweeltje, bedekt met fresco's en versieringen; het heeft echter veel werk nodig om terug te brengen naar zijn oorspronkelijke pracht. De kerk is ook in slechte staat, met het dak gedeeltelijk ingestort. De andere boerderijen bestaan voornamelijk uit landelijke en agrarische gebouwen (die gemakkelijker te herstellen en te herstellen zijn volgens de richtlijnen voor historische gebouwen). De kelder werkt momenteel, evenals de olijfmolen, en beide zorgen voor de regelmatige productie van olijfolie en wijnen.