Huis voor Kopen in Castellammare di Stabia, Campanië

Deze luxe VILLA heeft in de loop van de tijd verschillende namen gehad, allemaal gelinkt aan die van de eigenaren: Villa Lieven, villa Moliterno of Antonietta, villa Pagliari, villa Petrella. De villa is gelegen op de Quisisana-heuvel, halverwege tussen Napels en Sorrento, aan de voet van de berg Faito en kijkt uit over de Golf van Napels. Deze gelukkige natuurlijke positie komt overeen met een even gelukkige positie op de weg: direct aan de panoramische weg naar Sorrento en bij de afrit van de snelwegverbindingsweg die het oversteken van stadsverkeer vermijdt, waardoor het onmiddellijk verbonden is met de belangrijke toeristenhaven Marina di Stabia. Vanuit de villa kunt u gemakkelijk de beroemdste plaatsen ter wereld bereiken: Sorrento, Positano, de kust van Amalfi en Pompeii, dat op slechts een paar kilometer afstand ligt. De Stabische Thermen en het archeologische gebied liggen op minder dan een kilometer afstand. Het Quisisana-gebied is van oudsher de thuisbasis van adellijke huizen en villa's: Giuseppe Bonaparte, Carolina Bonaparte verbannen door Murat, Christian Fréderic van Denemarken, graaf Gustav Stackelberg, Lord Blessington. Veel schrijvers zoals Walter Scott, C. Dickens, de Lamartine, Gustav Flaubert, Alexandre Dumas, de Amerikaan Herman Melville en vele anderen die bij het ondernemen van de Grand Tour als tussenstop Castellammare met zijn beroemde thermale wateren (28 bronnen) hadden. Zijne Hoogheid Prins Don Alexander van Lieven, Russische gevolmachtigd minister (ambassadeur) in het Koninkrijk van Twee Sicilië, onder Ferdinand II van Bourbon, voormalig ambassadeur in Londen (1812-1835), in de zomer bezocht hij het Koninklijk Paleis van QUISISANA , een beetje zoals alle andere diplomaten die geaccrediteerd zijn bij het Bourbon Court. In de loop van de tijd moet hij de plaatsen bijzonder leuk hebben gevonden, dat hij hem ertoe aanzette er zijn eigen villa te bouwen (1835-40). De planimetrische opstelling is gemaakt door Arch. cav. D. Guglielmo Becchi, secretaris van het Koninklijk Instituut voor Schone Kunsten, die tegelijkertijd ook toezicht hield op de werken van Villa Pignatelli in Napels, nu een museum. Veel prominente persoonlijkheden verbleven in deze VILLA, waaronder de Russische schilder Silvestr Feodosievic SCEDRIN (1819-20), oprichter van de Russische realistische school, zijn Stabiae-landschappen zijn aanwezig in de Tretiakov-galerij en het Pushkin-museum in Moskou. In oktober 1845 had de Russische keizerlijke familie het barre klimaat van Petersburg achter zich gelaten voor het mildere Palermo, waar Ferdinand III hen als gasten opwachtte. Naast politieke redenen maakte tsaar Nicholas I zich zorgen over de gezondheid van de tsarina, zijn vrouw, dus hij hoopte dat de verandering van lucht haar ten goede zou komen. De tsarina en de groothertogin Olga haar dochter, de groothertogin Mecklembourg en haar dochter Luisa begonnen met een groot aantal gevolgd op de fregatten Bessarabië en Kamtschatka, dezelfde ochtend (17 maart 1846) waarin de twee fregatten de haven van Napels en de groothertog Constantijn, de broer van de tsaar, arriveerden ook met het stoomschip Castore. Op 16 april 1846 arriveerden de tsarina Alessandra Feodorowna en al haar entourage per trein in Castellammare en de burgemeester stemde ermee in dat de weg naar Primo Saporivo bestrooid moest worden met zand om de keizerlijke koets in staat te stellen de villa van Quisisana te bereiken. Na een paar jaar moest de prins van Lieven terugkeren naar zijn vaderland vanwege de normale rotatie van de Russische ambassadeurs in het Koninkrijk, daarom vervreemdde hij op 24 december 1868 "... de prins en prinses van Moliterno, Giuseppe Gallone en Antonietta Melodia, de Villa ... voor de som van honderdduizend lire "Prinses Antonietta Melodia was de Vrouwe van het paleis van koningin Margherita van Savoye en ontving daarom voortdurend personages van hoog niveau. Het volstaat te zeggen dat de erfelijke prins UMBERTO di Savoia, voordat hij de troon van Italië besteeg met de naam UMBERTO I, was al drie keer samen met zijn verloofde Margherita (toekomstige koningin Margherita), een gedenkwaardige gast in de Villa Moliterno, volgens de kronieken was het de feest gegeven in deze villa op 28 maart 1870 voor de komst van de twee prinsen (bijlage - n ° 1) "... van het station naar het Moliterno-huis was er een grote menigte ... bij Villa Antonietta was alles geregeld met smaak e xquisite ... ..na het ontbijt dat rijkelijk werd geserveerd onder een speciaal gebouwd paviljoen, vonden de dansen plaats op het grasveld en gingen door tot bijna zeven uur in de kamers op de begane grond van de villa ... ter nagedachtenis aan de dag dat een pijnboom werd geplant . (bestaat nog steeds) en zal de naam van prinses Margherita dragen ... ... de jonge maestro Francesco Paolo Tosti (later Margherita's zangleraar) zong een romance die uitdrukkelijk werd gecreëerd door maestro Luigi Denza die hem begeleidde op de piano (die vandaag nog steeds in het bezit is van ) ... " Aanwezigen van de beste salons van Europa, kunstenaars, schilders en dichters bezielden de feesten in de Villa dei Principi in Moliterno, niet in het minst die waarop de Vesuvius-kabelbaan werd ingehuldigd, voor de gelegenheid (september 1880), Denza gecomponeerd op de piano op de woorden van Peppino Turco de beroemde "Funiculì, funiculà". !!!! Giovanbattista Gallone (oprichter van de Stabiani-roeiclub), zoon van Giuseppe, erfde de villa die hij omvormde tot een gerenommeerd en elegant hotel, de eerste met elektriciteit in elke kamer, eerst Hotel du Parc en later Villa dei Cedri. Tussen 1918-20 werd de villa gekocht door gemeente G. Somma en vervolgens door gemeente R. Garzia die in 1932 verkocht aan de familie Pagliari. 1976 werd het gekocht door de heer Petrell a, wordt momenteel bewoond door de erfgenamen. De villa kwam ook in de literatuur terecht van de beroemde Armeense dichteres Vittoria Aganoor Pompilj die het in een van haar composities beschreef. (bijlage - n ° 2) De dichteres hield er namelijk van om lange perioden van rust door te brengen in de rust van QUISISANA. (bijlagen nrs. 3 en 4) Een curiositeit: het beroemde Napolitaanse lied "Palomma 'e notte" van Salvatore di Giacomo, is de getrouwe vertaling in het Napolitaans van een gedicht in het Venetiaanse dialect van Aganoor getiteld "la Pavegia", anderzijds hand de Dichteres had ook gekopieerd ... vertalen, in het Venetiaanse dialect, een lied van L. Denza "Butterfly of Sera" 1887, toen vertaald in het Engels met de titel "The Moth and the Flame" van Mombray Marras. We zullen! De feestdagen dienden daar ook voor. Last but zeker not least, het bezoek, in mei 1998, van de consul-generaal van de Verenigde Staten aan Napels Marianne Myles die, wetende de geschiedenis van de Villa, uitdrukkelijk verzocht om de historische residentie te mogen bezoeken ter gelegenheid van een officiële op bezoek komen. in Castellammare. Dr. Myles werd na het bezoek aan de Thermen (bijlage - nrs. 5 en 6), met haar entourage en het stadsbestuur ontvangen in de residentie die ze nauwgezet wilde bezoeken en waarvoor ze meende officieel te moeten bedanken voor de hartelijke en elegante ontvangst door de familie Petrella. (bijlage - n ° 7) Bronnen: "The Places of Memory" G. D'Angelo ed. Eidos "The Casine di Delizie" A. Acampora ed. Franco di Mauro uitgever "Domus De Loco Sano" Stad Castellammare ed. Eidos “Castellammare di Stabia”: Errico de Renzi kuuroord en badplaats anastatische herdruk "Stabiae en Castallammare di Stabia" M. Palumbo ed. Aldo Fiori Uitgeverij-Napels